Bericht geschreven door: Papa Roel

Hallo lieve allemaal en in het bijzonder Noor, Ralph, Freek en Diana

Gisteren was een speciale dag voor ons allemaal en in het bijzonder voor Noor. 

De dag 3 april 2012 staat voor ons voor altijd in het geheugen gegriefd, maar 4 april 2014 zal zeker zo goed bij blijven!  Zeker na 2 jaar die achteraf toch voorbij zijn gevlogen. Met zeer diepe herinneringen maar zeker ook hele mooie positieve herinneringen! En vooral mooie gedachtes door de positieve instelling van onze lieve Noor. Maar die kleine dappere meid heeft het vooral te danken aan de allerliefste mama die ze zich maar kan veroorloven. Mama was er altijd voor jou en niet te vergeten voor je broers en papa! Ook deze dappere broers moesten soms toezien hoe jij de moeilijke dagen doorbracht. 

Het eerste jaar was zeker heftig, na de schrik van 3 april 2012 en de maanden erna kregen we vooral door goed ondersteunende woorden van de artsen steeds meer de bevestiging dat jij een kei was in het ondergaan van de vervelende chemo’s. Mama was er altijd voor je met lieve en vooral duidelijke ondersteuning, nergens omheen draaien en alles in dienst van Noor. Discipline in een schone en gezonde omgeving was voor mama een pré! Altijd goed en gezond eten waren de beste manieren om op kracht te blijven. 

Na 1 jaar en wat minder medicijnen zagen we dat je steeds wat minder last kreeg van de behandelingen in het Sophia. Nadat je precies na 1 jaar op 4 april nog maar 1 keer koorts hebt gehad en 3 dagen opname, ben je op de wekelijkse behandelingen na niet één keer meer opgenomen  in het ziekenhuis.  

Erg bijzonder en vooral door top medewerking op school die rekening houden met zieke kinderen, heb je jezelf er als een kei doorheen gewerkt! En vooral ook door de wederzijdse kanjers van opa’s en oma’s en overige familie en vrienden welke regelmatig voor ons klaar stonden als dit nodig was! Met een overdosis aan positieve instelling  van alle mensen om ons gezin heen heb je het gewoon gefikst Noor! En wat je zelf pas tegen me zei “kan mijn gewone leventje weer beginnen”!  Nu 8 jaar oud en al zo veel wijzer.                               

                                                                 

Hierbij willen we graag iedereen intens bedanken voor het medeleven en de zorg die ieder op zijn of haar manier aan Noor en ons geboden hebben.

Maar natuurlijk in het bijzonder onze intense dank aan onze allerliefste Esther die 2 jaar lang op zo’n ongelofelijke mooie manier een blijvende herinnering voor de toekomst voor Noor heeft achtergelaten op haar Blog, met een talent voor schrijven waar menig auteur jaloers op mag zijn! 

Esther, je bent een Kanjer, 1^e klas Hollands topproduct! Eigenlijk niet in woorden uit te drukken!

Lieve mensen,  het gewone leven gaat weer beginnen!

Lieve groet,

papa Roel 

Foto zegt genoeg!

Vrijdag 4 april

Jeetje wat een gave dag heb je vandaag gehad!!!

Dit is vandaag de eerste dag na 2 jaar dat je niets hoeft in te nemen, geen pillen én geen mondspuitje, heerlijk!!
De school wilde deze periode bijzonder afsluiten en dat is gelukt want jij, Ralph, Freek en mama en papa moesten pas om kwart voor 9 op school komen ipv half 9. Toen jullie aankwamen stonden alle kinderen van heel de school op het schoolplein in een erehaag. Daar moesten jullie doorheen lopen en iedereen begon te klappen, echt heel bijzonder! Aan het einde van de erehaag stond een podium waar jullie op mochten staan. De directrice Irma zei hele mooie woorden en je kreeg een gouden medaille. Daarna heb je voor heel de school samen met Steffie een optreden gegeven, daar hebben jullie een maand op geoefend en het ging helemaal goed!

Daarna stond er nog een verrassing te wachten die papa en mama hadden geregeld. Heel de klas stapte de Kwibus in omdat jullie waren uitgenodigd bij Zomertijd op het strand van Vlugtenburg. Daar stond een hele gekke malle fotograaf Jerry jullie op te wachten wat erg leuk en gek was. Daarna werd fotograaf Jerry een goochelaar/clown en heeft hij een optreden gegeven en daarna maakte hij figuurtjes met ballonnen en kon je geschminkt worden door Brenda. Gisteren had jij al voorbereidingen gedaan want je mocht bij bakkerij Vreugdenhil een taart maken voor heel de klas en iedereen heeft ervan gesmuld.
Net voor het eten werd er een heel mooi gedicht van de juf voorgelezen door Roxanne, Steffie en Jordi. Dit deden ze echt super goed! Daarna kreeg je nog een mooi cadeau van alle kinderen: een hangertje met Geloof, Hoop & Liefde en jullie mogen met heel het gezin gaan bowlen. En of dat nog niet genoeg was kreeg jij en mama nog een bon voor een heerlijke schoonheidsbehandeling en Ralph en Freek kregen een bioscoopbon. En dan van alle kinderen kaarten, tekeningen, zelf gemaakte cadeautjes: echt onwijs lief!
Na de patat, frikandellen en hamburgers hebben jullie nog een lekker ijsje gegeten en ging iedereen daarna naar buiten om een wens te doen en tegelijkertijd een ballon op te laten, dit was ook erg bijzonder.
Toen moesten jullie helaas de Kwibus weer in en werden jullie met veel discomuziek naar school gebracht. Alle ouders stonden jullie op te wachten maar uiteraard zagen zij een lege bus, jullie waren allemaal verstopt onder de banken, dat hoort erbij :)

Voor alle foto's van het feest op school en op het strand moet je op onderstaande link drukken. Deze foto's zijn gemaakt door de mama van Steffie: Bedankt!!
Druk op deze link voor de foto's

De erehaag van alle kinderen van school, MOOI!!!!

De dag voor het feest mocht je zelf de taart versieren.

Heel je klas, wat hebben ze een lol gehad!!

Tja........ en dan is het zover!!

Geen chemo's, geen prikken, geen beenmergpuncties, geen ziekenhuis..... gewoon helemaal NIETS!

Maar wat betekent dit voor de blog-schrijfster......

Op de eerste plaats heb ik dit voor jou opgeschreven, Lieve Noor. Misschien wil je het allemaal eens nalezen als je groter bent om te weten hoe het allemaal precies is gegaan, maar eerlijk gezegd hoop ik dat je verder zo'n ontzettend super leuk leven krijgt dat je nooit meer naar deze nare periode terug wilt kijken en het nooit wilt lezen. 

Maar ik heb het ook voor je broertjes, Ralph & Freek, gedaan want die hebben alles van heel dichtbij meegemaakt en dat was niet altijd makkelijk en hebben misschien later nog eens de behoefte om wat terug te lezen. Wat hebben zij het toch ook super goed gedaan!
En dan papa en mama..... wat moeten deze 2 kanjers wel niet gevoeld hebben om jou zo te zien. Echt heel veel respect gaat naar hun toe!!

Heel dichtbij stonden ook de oma's en opa's. Ik heb voor deze 4 lieve mensen 1 woord: TOPPERTJES! 

Verder wil ik niet mensen persoonlijk gaan bedanken want dat zijn er heel veel. Maar wat hebben veel mensen hun best gedaan met kaartjes, telefoontjes, cadeautjes, knutselwerkjes, bloemen, haar 'nieuwe' haren wat Noor heel veel zelfvertrouwen heeft gegeven en al die 'prakkies' eten in het eerste jaar. Ook haar lieve vriendinnetjes waarmee Noor zo mee kan giechelen. Opbeurende worden van iedereen maar ook van de zusters en dokters. TOP TOP TOP
Bedankt voor jullie steun, in welke vorm dan ook!!

En nu? 

Over 6 weken moet je terug voor controle in Delft, daarna weer 6 weken later in Rotterdam en daarna mag je 3 maanden wegblijven, wat een heerlijkheid. Hopelijk komt er een zomer met heel veel zon want dan kunnen jullie weer heerlijk gaan genieten in het strandhuisje.

Ik zal na de controle echt wel schrijven hoe het is gegaan want ik moet ook een beetje afkicken :)

Ik wil toch nog een paar woorden kwijt:

LIEVE NOOR : JE BENT ONZE KANJER!!!

Je krijgt een ontzettende dikke kus van je tante Es.

Deze kaart heeft mama gemaakt voor de zusters en dokters.
2 jaar foto's van leuke momenten maar ook vreselijke momenten.